چرا قادر به انتصاب مدیران مناسب نیستیم؟

همیشه انتصاب مدیران در سطوح مختلف دارای حاشیه هایی بوده است. غالبا به نظر می رسد مدیران جدید دارای کارآیی لازم، حتی در سطح مدیر سابق نیز نیستند. در شهرستانها و مدیران شهرستانی این مسئله شایع تر است.

به گزارش سراب نیوز، مهدی مستفید در یادداشتی با عنوان اینکه چرا قادر به انتصاب مدیران مناسب نیستیم؟ به مسئله تعیین مدیریت پرداخته است، در این گزارش آمده است، همیشه انتصاب مدیران در سطوح مختلف دارای حاشیه هایی بوده است. غالبا به نظر می رسد مدیران جدید دارای کارآیی لازم، حتی در سطح مدیر سابق نیز نیستند. در شهرستانها و مدیران شهرستانی این مسئله شایع تر است.

برخی علت این مسئله را گزینش سیاسی و جناحی مدیران عنوان می کنند، ولی نگاهی به رزومه مدیران منصوب شده و در شرف نصب نشان می دهد این افراد کمتر دارای گرایش سیاسی بوده و غالبا عضو هیچ حزبی نیستند. پس چگونه می توان به انتصابات نا متناسب افراد غیر سیاسی انگ جناحی و سیاسی زد؟

هرم نظام حکمرانی ما در همه سطوح با این مشکل مواجه است. بیشتر صاحب نظران بر این باور هستند که سیستم در پرورش نیرو و ارتقای نیروی کارآمد، با مشکل روبروست. علل این مسئله را در دو سطح ملی و محلی می توان بررسی کرد: در سطح ملی، سیستم تمرکزگرا و نبود ابزار مناسب ارزیابی و ارتقاء کارکنان از علل بروز این مشکل است، که در بحثی مجزا به آن خواهیم پرداخت.

در سطح محلی انتصاب مدیران تابعی از گفتمان حاکم در محیط محلی است. در برهه هایی که گفتمان سیاسی در کشور ما قدرتمند بوده است گفتمان حاکم در شهرستانها نیز تابعی از آن بوده و انتصابات مدیران تابعی از گفتمان ملی بوده است (هر چند به آن انتصابات انگ منفی جناحی زده می شد ولی مقایسه آماری نشان می دهد آنها کارایی بیشتری داشته اند) با افول قدرت جریانهای سیاسی در سالهای گذشته شاهد ظهور جریانهای پوپولیستی و میکروناسیونالیسم (محلی گرایی افراطی) در شهرستانها هستیم.

اگر به انتخابات مجلس به عنوان معیاری برای سنجش دیدگاه عمومی حاکم بر شهرستانها نظری بیاندازیم این گرایشهای انحرافی را به وضوح می توان مشاهده کرد. وقتی در منطقه ای مقبولیت کاندیداها با میزان حضور آنها در مراسم ختم و عروسی تعیین می شود پر واضح است مدیران آن منطقه نیز نسبت معناداری با مراسم ختم و عروسی خواهند داشت!
رفتارهای پوپولیستی هرچند ساده ترین راه برای کسب آرای عمومی است ولی نهادینه شدن این رفتارها افلیج سیستم حکمرانی را در پی خواهد داشت.

از سویی دیگر در غالب شهرستانهای محروم تهییج تفکرات میکروناسیونالیسم موجب شده است به جای انتصاب نیروهای کارآمد شاهد گزینش های صرفا بومی گرا باشیم که به دلیل کارآیی پایین افراد انتخاب شده شاهد افول هر چه بیشتر سازمان هستیم.

در فضای پوپولیستی، فرهیختگان جامعه صحنه را ترک و لمپنها صحنه گردانی می کنند. بی شک باز تولید صحنه نیز به دست و به کام لمپنها صورت خواهد گرفت.